Das Pooskelied

Dat Poskekrüz, dat is dai Stolz,

dat Poskekrüz, dat is dai Stolz

der Poorte.

Et kann nit dicke un nit lang genaug sin,

wann´t gönk, käm glick in den Hiäwen rin

dat Poskekrüz.

Van erren Ahnen hän se lahrt,

wu man dat Poskekrüze hahlt,

dat Poskekrüz.

In Groutvatters Biärg tohgen se nachtens ut

und sochten siek do dat Beste rut

fiärt Poskekrüz.

Achteinhundertniggenensievenzig owwer

harren se Pech,

dai Polizei dai kam kam un dai nahmene wiäg,

dat Poskekrüz.

Met Geld un Freiheitsstrofe follen se rin,

doch dat verschlaug nit erren Sinn

fiärt Poskekrüz.

Nu owwer kümmet sou wat nit mei fiär,

dai Staadt gitt nur dat Krüze hiär,

dat Poskekrüz.

Originaltext von Dr. Reinhard Drixelius